ေပ်ာ္ရႊင္မႈ လြမ္းေဆြးမႈေတြႏွင့္ မြန္းက်ပ္ေနသည့္ လူသားတစ္ေယာက္မဟုတ္ေလာ .............
ေပေတေတ ေလလြင့္လို႕ေကာင္းဆဲပါ.... အသက္အရြယ္ ... အခ်ိန္ေတြကို ....... လက္ေခါက္ခ်ဳိး ေနာက္ျပန္သိမ္းခဲ့တာ ၾကာျမင္ေနပီ .......
တစ္ခါတစ္ခါ မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္စမ္းစစ္မိတယ္ ... ငါသည္ ငါ့မိသားစုအတြက္ ... ငါသည္ ငါ့အနာဂတ္အတြက္ ........... ငါသည္ ငါ့လူမ်ဳိးအတြက္ ............. ငါသည္ ငါ့ႏိုင္ငံအတြက္ ဘာမ်ား လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ ပီလဲ ?????? စသည့္ေမးခြန္ေတြနဲ႕ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမးမိသည္ ။
ရႈံးနိမ့္မႈေတြႏွင့္ ...... ဘ၀ကိုစတင္ခဲ့သူမို႕ ကံၾကမၼာကို ရိုးမယ္မဖြဲ႕ခ်င္ပါ ..... ေမာဒန္ ကဗ်ာ ၊ စာေတြလိုဘဲ .. ေနာက္ဆံုးအၾကြင္းကို သုည အျဖင့္ထားမွာလား? ကံမေကာင္းလို႕ လြဲေခ်ာ္ခဲ့တာဘဲ ဆိုပီ .. ဒီအတိုင္းေကာ ေနသြားမွာလား ... ?
မဟုတ္ဘူး .... မဟုတ္ဘူး .... မျဖစ္သင့္ဘူး .... မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ ႏုတ္ကိုပိတ္ပီ တစ္ကိုယ္တညး္ႀကိတ္ ေအာ္ေနမိသည္ ... ငါဟာ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ ... ငါ့မွာ အားအင္ေတြရွိတယ္ .. ငါလုပ္ႏိုင္တာဘဲ ဆိုပီ စိတ္ကိုတင္း ... အားမာန္ကို ဆြဲ ႏိးုၾကြဖို႕ ထ ေတာင္ပံေတြကို စတင္လႈပ္ခတ္ဖို႕ ျပင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘဲ ....
ငါ့ရဲ႕ေတာင္ပံ အားအင္ေတြ တစစီ က်ဳိးပဲ့ သြားခဲ့ျပန္တယ္ ....
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ ... ဘ၀ကဒီလိုပါဘဲလား? လို႕ ေျပာယံုမွတစ္ပါး မရွိေတာ့ ... ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ... အလြမ္းေတြက ငါ့ရဲ႕ ေသြးေၾကာ အားလံုးထဲကို စိမ့္၀င္ေနခဲၿပီး .....
ရွင္းျပဖို႕လဲ မႀကိဳးစားေတာ့ဘူး ... အေၾကာင္းျပခ်က္ဆိုတာ ... အမွားကို က်ဴးလြန္သူေတြအတြက္မဟုတ္လား ... ဒီေတာ့ .... ငါ့မွာကာ အေျဖမရွိ .... အားအင္လဲမရွိ ... အမွားေတြၾကားမွာပင္ အလူးလဲ .... စာသားတစ္္ေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္ .... အမွန္ေတြ ခရီးစဖို႕ ေျခလွမ္း ျပင္ခ်ိန္မွာ အမွားေတြက ကမၻာပတ္ခဲ့ၿပီး .... ဒီလိုဆို ... ကမၻာႀကီးက အမွားေတြနဲ႕ ျပည့္က်ပ္ေနခဲၿပီးလား .... လူေတြကေရာ ... အမွားေတြနဲ႕ အသားက်ေနခဲ့ပီေပါ့ .......
အမွန္ကို ဘယ္မွာရွာလို႕ ေတြႏိုင္အုန္းမွာလဲ ... ဒါေၾကာင့္မို႕ ထင္ပါရဲ႕ အမွန္ကို ခ်စ္တတ္သူေတြဟာ .. ကမၻာႀကီးရဲ႕ အျပင္ကို ေရာက္မွန္မသိ .. ေရာက္ခဲ့ရတယ္ ... ဒီေတာ့ ... ငါ့အတြက္ အမွန္ဟာ ဘယ္မွာလဲ ... ဘယ္ေန႕မ်ားမွ ေရာက္လာမလဲ ဆိုတာကို ေမးရင္နဲ႕ အလြမ္းကိုပိုက္ ငိုရႈိက္သံနဲ႕ ... အိမ္ျပန္ရမွာေပါ့ ...
(လူဆိုတာကေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုမျဖစ္ရင္၊ ျငင္းပယ္ခံရရင္ စိတ္ဓာတ္က်တတ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္လဲလူထဲကလူပါပဲ ဒါေပမယ့္ အရႈံးေတြနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနပါၿပီ ….) သံစဥ္မဲ့အလကာၤမွ ။ ။
ီ
Read full story
ေပေတေတ ေလလြင့္လို႕ေကာင္းဆဲပါ.... အသက္အရြယ္ ... အခ်ိန္ေတြကို ....... လက္ေခါက္ခ်ဳိး ေနာက္ျပန္သိမ္းခဲ့တာ ၾကာျမင္ေနပီ .......
တစ္ခါတစ္ခါ မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္စမ္းစစ္မိတယ္ ... ငါသည္ ငါ့မိသားစုအတြက္ ... ငါသည္ ငါ့အနာဂတ္အတြက္ ........... ငါသည္ ငါ့လူမ်ဳိးအတြက္ ............. ငါသည္ ငါ့ႏိုင္ငံအတြက္ ဘာမ်ား လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ ပီလဲ ?????? စသည့္ေမးခြန္ေတြနဲ႕ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမးမိသည္ ။
ရႈံးနိမ့္မႈေတြႏွင့္ ...... ဘ၀ကိုစတင္ခဲ့သူမို႕ ကံၾကမၼာကို ရိုးမယ္မဖြဲ႕ခ်င္ပါ ..... ေမာဒန္ ကဗ်ာ ၊ စာေတြလိုဘဲ .. ေနာက္ဆံုးအၾကြင္းကို သုည အျဖင့္ထားမွာလား? ကံမေကာင္းလို႕ လြဲေခ်ာ္ခဲ့တာဘဲ ဆိုပီ .. ဒီအတိုင္းေကာ ေနသြားမွာလား ... ?
မဟုတ္ဘူး .... မဟုတ္ဘူး .... မျဖစ္သင့္ဘူး .... မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ ႏုတ္ကိုပိတ္ပီ တစ္ကိုယ္တညး္ႀကိတ္ ေအာ္ေနမိသည္ ... ငါဟာ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ ... ငါ့မွာ အားအင္ေတြရွိတယ္ .. ငါလုပ္ႏိုင္တာဘဲ ဆိုပီ စိတ္ကိုတင္း ... အားမာန္ကို ဆြဲ ႏိးုၾကြဖို႕ ထ ေတာင္ပံေတြကို စတင္လႈပ္ခတ္ဖို႕ ျပင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘဲ ....
ငါ့ရဲ႕ေတာင္ပံ အားအင္ေတြ တစစီ က်ဳိးပဲ့ သြားခဲ့ျပန္တယ္ ....
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ ... ဘ၀ကဒီလိုပါဘဲလား? လို႕ ေျပာယံုမွတစ္ပါး မရွိေတာ့ ... ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ... အလြမ္းေတြက ငါ့ရဲ႕ ေသြးေၾကာ အားလံုးထဲကို စိမ့္၀င္ေနခဲၿပီး .....
ရွင္းျပဖို႕လဲ မႀကိဳးစားေတာ့ဘူး ... အေၾကာင္းျပခ်က္ဆိုတာ ... အမွားကို က်ဴးလြန္သူေတြအတြက္မဟုတ္လား ... ဒီေတာ့ .... ငါ့မွာကာ အေျဖမရွိ .... အားအင္လဲမရွိ ... အမွားေတြၾကားမွာပင္ အလူးလဲ .... စာသားတစ္္ေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္ .... အမွန္ေတြ ခရီးစဖို႕ ေျခလွမ္း ျပင္ခ်ိန္မွာ အမွားေတြက ကမၻာပတ္ခဲ့ၿပီး .... ဒီလိုဆို ... ကမၻာႀကီးက အမွားေတြနဲ႕ ျပည့္က်ပ္ေနခဲၿပီးလား .... လူေတြကေရာ ... အမွားေတြနဲ႕ အသားက်ေနခဲ့ပီေပါ့ .......
အမွန္ကို ဘယ္မွာရွာလို႕ ေတြႏိုင္အုန္းမွာလဲ ... ဒါေၾကာင့္မို႕ ထင္ပါရဲ႕ အမွန္ကို ခ်စ္တတ္သူေတြဟာ .. ကမၻာႀကီးရဲ႕ အျပင္ကို ေရာက္မွန္မသိ .. ေရာက္ခဲ့ရတယ္ ... ဒီေတာ့ ... ငါ့အတြက္ အမွန္ဟာ ဘယ္မွာလဲ ... ဘယ္ေန႕မ်ားမွ ေရာက္လာမလဲ ဆိုတာကို ေမးရင္နဲ႕ အလြမ္းကိုပိုက္ ငိုရႈိက္သံနဲ႕ ... အိမ္ျပန္ရမွာေပါ့ ...
(လူဆိုတာကေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုမျဖစ္ရင္၊ ျငင္းပယ္ခံရရင္ စိတ္ဓာတ္က်တတ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္လဲလူထဲကလူပါပဲ ဒါေပမယ့္ အရႈံးေတြနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနပါၿပီ ….) သံစဥ္မဲ့အလကာၤမွ ။ ။
ီ