ျပည့္မြန္သွ်ံ

ဒီေန႕မိုးေတြမႈိင္းေနတယ္ ရြာမလိုလိုနဲ႕ မရြာျဖစ္ဘူး သူကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ႏွေမ်ာ္မိတယ္ ငါကမိုးကိုေတာ့ မႏွစ္သက္ေပမဲ့ တစ္ခါခါမွာ မိုးကိုတမ္းတမိတယ္ မိုးကငါ့ဘ၀ကိုခြဲခဲ့တာ မိုးကငါ့ဘ၀ကိုတစ္စ ီျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးလိုက္ တယ္ မိုးကိုျမင္ရင္ ငါ့ဘ၀က အတိတ္ကိုျပန္ေရာက္သြားတယ္ ငါ့မိသားစုမွာ ငါကသာႀကီး အေမ ကခ်စ္တယ္ အဖြားကလည္းခ်စ္တယ္ အေဖကလည္းငါ့သားဆိုၿပီး အၿမဲတမ္ဘယ္သြားသြားေခၚသြားတတ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ ငါ ေလးႏွစ္ သားနဲ႕အေဖေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး ပင္လယ္ကိုျဖတ္ဖူးတယ္ ေတာင္ေတြကိုလည္းေက်ာ္ ဖူးတယ္ လူသူအေရာက္ေပါက္နည္းတဲ့ ကၽြန္းေတြေပၚမွာလည္းေနဖူးတယ္ ဒီေန႕မိုးေတြ သည္းသည္းမဲမဲၿပိဳ က်တယ္ ငါက ဒုတိယတန္း ေက်ာင္းသားေလးေပါ့ အေမက ေမာ္လၿမိဳင္ကိုျပန္မွာ ငါက ကေလးဆိုေတာ့ အေမကိုမပို႕ျဖစ္ဘူး ေက်ာင္းတက္ေနတယ္ အဖြားက ငါ့အေမကို ေလွဆိပ္အထိပို႕ေပးတယ္ ငါ့ညီးမအငယ္ ဆံုးက ႏိုးမျပတ္ေသးဘူး ညီက ၄ ႏွစ္သားေပါ့ သူတို႕က အေမ့အနားမွာ ခဏၾကာေတာ့ ေပ်ာက္က်ား၀တ္စံုနဲ႕ လူငယ္ေလးေယာက္ ေလွေပၚေရာက္လာၿပီး ထမင္းေတာင္းစားတယ္ သူတို႕ၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းေနပံုရတယ္ လက္ထဲမွာေတာ့ ေသနတ္ေတြနဲ႕ ဒါေပမဲ့ သူတို႕မ်က္ႏွာေတြမွာ ရက္စက္မူကိုမေတြ႕ရဘူး သူတို႕ထမင္းစား ေနဆဲမွာဘဲ "ဒိုင္း ........... ဒိုင္းဒိုင္း"နဲ႕ ေသနတ္သံေတြ ဆူညံသြားၿပီး ရုပ္ရုပ္သဲသဲေပါ့ ငါ့နားထဲမွာ မိုးခ်ဳံးသံၾကားလို႕ လန္႕ႏိုးလာတယ္ ေအာ္ ငါအိပ္မက္ မက္ေနပါလား မိုးကေတာ့ ေလႏွင့္အတူပါသြားၿပီ။